Świece zapłonowe
Świeca zapłonowa powoduje zapłony mieszanki sprężanej w cylindrze — umożliwiając wywoływanie silnych wyładowań iskrowych we wnętrzu komory spalania, w sposób kontrolowany i w odpowiednim miejscu. Podczas pracy silnika świece zapłonowe podlegają poważnym obciążeniom elektrycznym, cieplnym oraz mechanicznym. Z tego względu każdą świecę zapłonową przede wszystkim powinna cechować:
— wytrzymałość na przebicie części izolujących przepływ zmiennego prądu o bardzo wysokim napięciu, często powyżej 20 k V, odporność na działanie temperatur zmieniających się bardzo szybko i w rozległym zakresie (od 80 oc często do ponad 2400 o c),
— odporność na działanie zmiennych obciążeń mechanicznych (głównie zmiany ciśnienia w zakresie 1 . . . 50 kG/cm2),
— odporność na działanie chemiczne, głównie korozję i erozję powodowaną przez aktywne składniki paliwa oraz gorących spalin.
Budowa świecy zapłonowej. Typowa świeca zapłonowa składa się z elektrody centralnej i jej izolatora osadzonego w metalowej obudowie . Obecnie stosuje się powszechnie nierozbieralne świece zapłonowe, a rzadko spotykane świece rozbieralne wychodzą z użycia głównie z uwagi na duże wymiary oraz trudność utrzymania szczelności pomiedzy ich częściami.
Elektroda środkowa, uszczelniona w izolatorze specjalnym kitem, najczęściej jest wykonana z drutu stalowego. Zewnętrzna końcówka elektrody środkowej jest gwintowana i nakręca się na nią nakrętkę stykową do podłączania przewodu wysokiego napięcia.
Zadania bocznych elektrod Świecy zapłonowej spełniają elementy przyspawane do jej obudowy, w sąsiedztwie więcej (do czterech). Stosowane są elektrody boczne zarówno ze stopu Ni-Mn, jak i ze stopów specjalnych.
Izolator z reguły jest wykonywany z tworzywa ceramicznego, drogą aglomeracji, z oddziaływaniem podwyższonej temperatury i zwiększonego ciśnienia. Do wyrobu izolatorów świec zapłonowych używane są rozmaite materiały, jak: specjalna porcelana, silimanit, tlenek aluminium, steatyt, kaolin, kwarc, szpat poln Izolator świecy zapłonowej podlega poważnym obciążeniom cieplnym, przy czym rozkład jego średnich temperatur pracy jest bardzo niekorzystny. Z tego względu o trwałości świecy zapłonowej decyduje przeważnie jakość jej izolatora. Stalowa obudowa świecy zapłonowej ma świecy zapłonowej gwintowany czop do jej w izolatorze osadzania przez wkręcanie w gwintowane gniazdo świecy w głowicy cylindrów. Stosowane są wyłącznie gwinty znormalizowane: M 18 x 1,5, M 14 x 1,25, lub MIO x 1. Samooczyszczanie się świecy zapłonowej. Obciążenia cieplne świecy zapłonowej mają charakter zmiennych impulsów cieplnych w zakresie od 50. . .80 oc podczas suwów ssania do 2000. . .2200 oc lub więcej pod koniec procesów spalania mieszanki. Wskutek bezwładności cieplnej i ograniczonej przewodności cieplnej elementów świecy zapłonowej, podczas pracy silnika ustalają się w nich średnie temperatury miejscowe, zmieniające się w pewnych zakresach zależnie od obciążenia i prędkości biegu silnika. [podobne: samochody, samochody dostawcze, samochody poleasingowe ]
Tags: samochody, samochody dostawcze, samochody poleasingowe