Składanie układu korbowego rozpoczyna się od dopasowania pierścieni tłokowych do cylindra. Luzy w zamkach pierścieni sprawdza sie szczelinomierzem ; wynoszą one mm na każdy milimetr średnicy pierścienia. Jeżeli luz w zamku pierścienia jest zbyt mały, powiększa się go spiłowujac końce pierścienia zamocowanego w specjalnym uchwycie lub szlifując je przy użyciu specjalnego przyrządu. Pierścień o zbyt dużym luzie w zamku nie nadaje się do założenia i trzeba wymienić go na nowy.
Luzy pierścieni w rowkach tłoka (które powinny wynosić 0,025. . 0,050 mm) sprawdza się przy użyciu szczelinomierza i w razie potrzeby powiększa się przez przeszlifowanie pierścienia na płycie lub w szlifierce magnesowej. Ponadto sprawdza się grubość pierścienia w stosunku do głębokości jego rowka w tłoku — np. przez przetoczenie pierścienia w rowku.
Następnie sprawdza się przy użyciu specjalnego przyrządu sprężystość pierścienia, która powinna odpowiadać danym fabrycznym. Po dopasowaniu pierścieni tłokowych do cylindrów i tłoków, zakłada się pierścienie na tłoki za pomocą specjalnych podkładek lub kleszczy. Dobierając komplet korbowodów i tłoków do składanego silnika należy zwracać uwagę, aby różnice ciężarów kompletnych korbowodów i tłoków nie przekraczały dopuszczalnych wielkości, podanych przez wytwórnię (np. różnica ciężarów tłoków do średnicy 85 mm 1 ,5. . .2,0 G, powyżej 85 mm 3. . .4 G).
Przed złożeniem tłoka z korbowodem trzeba sprawdzić na specjalnym przyrządzie równoległość Osi sworznia tłokowego względem osi czopa korbowego. Dopuszczalne odchylenie od równoległości osi sworznia tłokowego względem osi czopa korbowego wynosi 0,03.mm na długości 100 mm. [podobne: pompy lakiernicze, przeciski pod drogami, wypożyczalnia samochodów gdańsk lotnisko ]
