Prądnice prądu stałego
Jeżeli prąd stały płynie przez przewód znajdujący się w polu magnetycznym (prostopadle do kierunku działania pola), wówczas przewód ten usiłuje się przesunąć wyniku wzajemnego oddziaływania obu przenikającyc się pól magnetycznych (pola zewnętrznego i pola wokół przewodu). W takim przypadku poruszający się przewód może przezwyciężyć opory ruchu, czyli wykonywać pracę użyteczną — kosztem dostarczania z zewnątrz energii elektrycznej, co stanowi zasade działania silnika elektrycznego.
Prądnica samochodowa, napędzana przez silnik napędowy pojazdu, zasila prądem elektrycznym akumulator oraz odbiorniki instalacji elektrycznej pojazdu. Prądnica wytwarza prąd elektryczny wykorzystując zjawisko indukcji elektromagnetycznej. Pole magnetyczne wzbudzenia jest wytwarzane wskutek przepływu prądu przez uzwojenie wzbudzenia w postaci cewek osadzonych na rdzeniach magnetycznych, rozmieszczonych wokół twornika wirującego, zawierającego uzwojenie, w) którym podczas obracania twornika indukowana jest siła elektromotoryczna, odbierana na zewnątrz jako prąd elektryczny. [patrz też: spedycja towarów, wagi magazynowe, bidony rowerowe ]
Podczas obracania się twornika prądnicy w poszczególnych odgałęzieniach jego uzwojenia maksymalne napięcie jest indukowane tylko w krótkich okresach, kiedy poruszają się one niemal prostopadle do linii pola magnetycznego przy czym na przemian jest to napięcie dodatnie i ujemne odpowiednio do kierunku przecinanego strumienia magnetycznego. [podobne: autolaweta, hak holowniczy, dystrybutor łożysk ]
Dzięki zastosowaniu komutatora i szczotek pomiędzy zaciskami pracującej prądnicy utrzymuje sie biorąc praktycznie stałe napiecie.
Jako główne elementy typowej prądnicy samochodowej wyróżnia się zw kle tzw. magneśnicę (lub stojan) oraz twornik.
Biegunowość rdzenia magnetycznego można zmienić przez zmianę kierunku nawinięcia uzwojenia lub przez zmianę sposobu połączenia uzwojenia z pozostałymi uzwojeniami, które z reguły jest szeregowe. Rdzenie magnetyczne są wykonywane jako jednolite odkuwki lub jako pakiety składane z blach izolowanych od siebie, w celu ograniczenia strat na prądy wirowe.
Twornik prądnicy składa się z uzwojenia, rdzenia i komutatora. Rdzeń twornika jest wykonany w postaci pakietu blach izolowanych od siebie, w celu ograniczenia strat na prądy wirowe. W żłobkach twornika mieszczą się izolowane zezwoje połączone ze sobą i z komutatorem w sposób, zależny głównie od liczby nabiegunników prądnicy. Komutator jest wykonany z izolowanych od siebie wycinków miedzianych, połączonych z poszczególnymi zezwojami (za pośrednictwem tzw. języczków).